Хуб, ба чӣ ҷисми хуб, на гов ва дар айни замон хеле зебо ва санобар! Ва бо чӣ хушнудии хурӯс худ дароз, он аст, ба таври равшан дида мешавад, ки чӣ тавр гурусна барои алоқаи ҷинсӣ ва чӣ тавр вай онро дӯст медорад. Аҷаб, шавҳараш ҳатто ба қадри ин зебоӣ мерасад, ё ба он аҳамият намедиҳад?
Духтараки либоси сиёҳпӯст хурӯсашро ба қаъри гулӯяш моҳирона фурӯ мебарад. Фурӯ бурданро медонад, онро бо забонаш бо дарозии худ навозиш мекунад, лабонашро печонда мегирад.