Ҳоло ин аст он чизе ки ман муносибати воқеии бародару хоҳарон меномам - онҳо як дастаанд! Ва онҳо беақлона сӯзонданд, зеро хоҳар дар охир бо овози баланд пурсид, ки оё вай ба дохили вай даромадааст? Хамин тавр — хамаи харакатхо сайкал дода, аз ёд карда мешаванд — маълум аст, ки онхо бори аввал не.
Хоҳарам хуб буд, ки омада бародарамро санҷида, фишорашро рафъ кунад. Бале, ва хар ҳоло кор мекунад - шумо метавонед бехатар ба сана равед. Бо чунин хар, вай мухлисони бештар хоҳад дошт. Вай то ҳол ба бародараш ташаккур хоҳад кард!